Niedzielne rozmyślania….
Z tęsknotą czekałem na PANA, a skłonił się ku mnie i wysłuchał mojego wołania. Ps 40,1 (Biblia Gdańska)
Tak właśnie rozpoczęła się moja droga z Bogiem. Czekałam na Niego, wołałam do Niego, bo próbowałam zrozumieć siebie, swoje życie, szukałam sensu. I przyszedł, i tak jak mówi ten Psalm, wyciągnął mnie z błota mojego dotychczasowego życia. Przez błoto rozumiem życie pozbawione Jego obecności. Wychowałam się w religijnej rodzinie, ale nigdy nie doświadczałam bliskości Boga, choć bardzo tego chciałam i robiłam wszystko to, co powinnam, żeby odczuć tę bliskość. Dopiero kiedy zawołałam z głębi serca: Chcę abyś to Ty kierował moim życiem, On przyszedł i włożył w moje usta pieśń uwielbienia.I wszystko się zmieniło.
Nigdy się na Tobie Panie nie zawiodłam. I wiem że teraz też się nie zawiodę.
Ja zaś jestem ubogi i nędzny,
ale Pan troszczy się o mnie.
Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą;
Boże mój, nie zwlekaj! Ps 40, 18
Ania